Ο μύθος " τα αδέρφια μας οι Σέρβοι "

Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά αυτός ο μύθος καλλιεργήθηκε με ανόητο τρόπο από χρόνια.
Πιστεύω πως η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής δεν είναι ατομική υπόθεση , αλλά πρέπει να γίνεται μόνο με την ευθύνη μια σοβαρής και υπεύθυνης κυβέρνησης .

Να γιατί λοπιπόν ισχυρίζομαι πως πρόκειται για μύθο:


1)1985: Επίσκεψη της πρωθυπουργού της Γιουγκοσλαβίας Μίρκα Πλάνιτς στην Αθήνα το 1985 όταν έθεσε επίσημα θέμα “μακεδονικής μειονότητας” στον Ελληνα πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου.

2)1996: “Η χθεσινή υπογραφή της συμφωνίας από τους δύο υπουργούς Εξωτερικών για αμοιβαία αναγνώριση μεταξύ Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβιας και της ΠΓΔΜ, μια εβδομάδα πριν αρχίσουν οι ελληνοσκοπιανές συνομιλίες αλλα και μια μόλις ημέρα πριν τη συναντηση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, αιφνιδίασε την ελληνική κυβέρνηση η οποία αντεδρασε εντονα, χαρακτηρίζοντας την ενέργεια του Βελιγαδίου ως μη φιλική πράξη προς τη χώρα μας.”

3) 1996: Για συνέχεια: ” Ως θετική χαρακτήρισαν τα περισσότερα κόμματα της Σερβίας την υπογραφή της συμφωνίας Σκοπίων-Βελιγραδίου για τη διευθέτηση και την προώθηση της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες, καθώς γενική είναι η εκτίμηση ότι τώρα δεν υπάρχει πλέον κανένα εμπόδιο για την αποδοχή της χώρας από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χαρακτηρίζουν δε τη συμφωνία ως ένα σημαντικό βήμα που θα οδηγήσει σταθερά τη χώρα στην έξοδο από τη διεθνή απομόνωση. Μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα, από τα κόμματα που εξέδωσαν ανακοινώσεις, εκφράστηκε επιφυλακτικά για τη συμφωνία.”

4) 1996: Επίσης: ” Ο Τσερβένκοφσκι (πρωθυπουργός τότε των Σκοπίων) υπογράμμισε ότι για πρώτη φορά αναγνωρίστηκαν ως διακρατικά τα σύνορα των δυο χωρών επισημαίνοντας ιδιαίτερα “την αποδοχή του συνταγματικού, όπως είπε, ονοματος της Δημοκρατίας “Μακεδονίας”". Τόνισε ότι η αναγνώριση αναφέρεται στο 1944 στη δημιουργία της “Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας” και στη δημιουργία της Γιουγκοσλαβίας το 1918.”

5) 1996: Η θλιβερή πραγματικότητα: ” Η Νέα Γιουγκοσλαβία ασκεί την εξωτερική της πολιτική με βάση τους δικούς της στόχους και τις δικές της κρατικές και εθνικές προτεραιότητες θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τους συναισθηματισμούς, την αλληλεγγύη και την ανταπόδοση της υψηλότατης υποστήριξης που τους προσέφερε η χώρα και ο λαός μας. Αυτά δήλωσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ Γιάννης Μαγκριώτης απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφων για την αναγνώριση των Σκοπίων από τη Νέα Γιουγκοσλαβία με το όνομα “Μακεδονία”.”

Συμπεράσματα:

1)Όχι μόνο οι Σέρβοι, αλλά όλοι οι λαοί του κόσμου πρέπει να είναι αδέρφια μας.

2) Είναι μάλλον προφανές ότι οι διεργασίες που πυροδοτήθηκαν από την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και των ενώσεων εθνοτήτων του ανατολικού μπλόκ (ΕΣΣΔ, Γιυγκοσλαβία) δεν έχουν τελειώσει ακόμη.

3) Λαούς όπως του Κοσσόβου, που έχουν πολεμήσει για την ανεξαρτησία τους, δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να τους προβοκάρουμε υποστηρίζοντας ιδεοληψίες και κοτσάνες του τύπου “ψυχή της Σερβίας είναι το Κόσσοβο και ψυχή της Ελλάδας η Μακεδονία” . Γιατί ήδη το Κόσσοβο είναι ανεξάρτητη χώρα και καμία σχέση δεν έχει με την ψυχή τηςς Ελλάδας, εκτός κι αν θέλουν να μας πούνε οτι σε λίγο και η Μακεδονία θα είναι εκτός Ελλάδας. Τέτοιες απόψεις είναι ανιστόρητες και ύποπτες.

4) “Τα αδέλφια μας οι Σέρβοι” λοιπόν δεν δίστασαν να υπογράψουν συμφωνία αμοιβαίας αναγνώρισης με τα Σκόπια (και του ονόματος φυσικά), χωρίς να υπολογίσουν στιγμή τα δικά μας προβλήματα.

5) Η Ορθόδοξη Σερβική εκκλησία, κι εκείνη αναγνωρίζει τα Σκόπια “με το Συνταγματικό τους όνομα ”

6) Γιατί η Ελλάδα να μην αρχίσει άμεσα διαπραγματεύσεις με το Κόσσοβο με στόχο την αναγνώριση και στήριξή του;Δεν είναι καλό αντίβαρο άραγε στους αλυτρωτισμούς των άλλων γειτόνων μας;


7) Ιδεοληψίες δεν μπορούν να υπάρχουν στην εξωτερική πολιτική. Αργά ή γρήγορα, θέλουμε δε θέλουμε, θα δούμε το Κόσσοβο σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς δίπλα μας και όσο πιο επίσημα γίνεται. Και πολύ καλό θα ήταν να ξεχάσουμε τις χαζομάρες και να του απλώσουμε το χέρι.