Μυστήριο Πρώτο: "Αγιο φως"

Κάθε χρόνο μια φορά, παρακολουθούμε από τηλεοράσεων να ανάβει (αυτόματα) το "άγιο φως" στα Ιεροσόλυμα, να αρπάζονται παπάδες ορθόδοξοι με παπάδες αρμένιους, να μην καίει το φως, να έρχεται το ίδιο φως με επίσημη συνοδεία στρατιωτικού αποσπάσματος, αεροπορικά και ένα σωρό τέτοιες ανόητες και άχρηστες φανφάρες.

Μάλιστα το «άγιο φως» απολαμβάνει τιμές αρχηγού κράτους.

Επίσης, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε πάλι από τηλεοράσεων, κάποιους «δημοσιογράφους» να στήνουν στον τοίχο κάποιους λογικούς Έλληνες που δεν πιστεύουν σ΄αυτές τις κοτσάνες, όπως τον Μιχάλη Καλόπουλο και να μαζεύουν τη σάρα και τη μάρα των παπάδων και των θρησκόληπτων (σκόπιμα προφανώς), για να τους σύρουν τα εξ αμάξης.

Σήμερα (22-4-2008), άκουσα και μια θεούσα στην εκπομπή του Γ.Παπαδάκη (Μega) να λέει το καταπληκτικό στον Καλόπουλο:«εσύ τι δουλειά έχεις να μας χαλάς την πίστη?» (ή περίπου αυτό).

Επίσης άκουσα τον «δημοσιογράφο» που είναι το αφεντικό της εκπομπής να λέει ότι «εγώ πιστεύω στα θαύματα, εσύ γιατί κάθεσαι και αμφισβητείς?». Ήθελα να ήξερα, δεν οφείλει να τηρεί αμερόληπτη στάση ένας δημοσιογράφος? Μετά κατηγορούν τους Σκοπιανούς δημοσιογράφους που εν είδει διαδήλωσης την είχαν πέσει στην Ντόρα μετά τη μη πρόσκληση στο Νάτο.

Που ζούμε επιτέλους?

Δεν φτάνουν τόσα χρόνια σκοταδισμού και θρησκοληψίας?

Γειά σου ρε Καλόπουλε, είσαι μεγάλος και χαρά στο κουράγιο σου.

Μυστήριο Δεύτερο: «Αγιασμός υδάτων, αγίασμα κλπ»

Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά σε πάρα πολλά μοναστήρια υπάρχει και μια πηγή όπου κατά τους καλογήρους το νερό είναι αγιασμένο.

Επίσης, κάθε χρόνο μια φορά, οι παπάδες αγιάζουν τα νερά και ο κόσμος πιστεύει στα σοβαρά στις θαυματουργές ιδιότητες αυτού του αγιάσματος.

Το πιο σοβαρό είναι ότι πιστεύουν πως διατηρείται ο αγιασμός χωρίς το νερό να χαλάει. Μερικοί το πίνουν κιόλας μετά από 7-8 μήνες.

Η περίπτωση της αντισηψίας από τα διάφορα βότανα της αγιαστούρας παίζει καθόλου?

Ο μύθος " τα αδέρφια μας οι Σέρβοι "

Δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά αυτός ο μύθος καλλιεργήθηκε με ανόητο τρόπο από χρόνια.
Πιστεύω πως η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής δεν είναι ατομική υπόθεση , αλλά πρέπει να γίνεται μόνο με την ευθύνη μια σοβαρής και υπεύθυνης κυβέρνησης .

Να γιατί λοπιπόν ισχυρίζομαι πως πρόκειται για μύθο:


1)1985: Επίσκεψη της πρωθυπουργού της Γιουγκοσλαβίας Μίρκα Πλάνιτς στην Αθήνα το 1985 όταν έθεσε επίσημα θέμα “μακεδονικής μειονότητας” στον Ελληνα πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου.

2)1996: “Η χθεσινή υπογραφή της συμφωνίας από τους δύο υπουργούς Εξωτερικών για αμοιβαία αναγνώριση μεταξύ Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβιας και της ΠΓΔΜ, μια εβδομάδα πριν αρχίσουν οι ελληνοσκοπιανές συνομιλίες αλλα και μια μόλις ημέρα πριν τη συναντηση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, αιφνιδίασε την ελληνική κυβέρνηση η οποία αντεδρασε εντονα, χαρακτηρίζοντας την ενέργεια του Βελιγαδίου ως μη φιλική πράξη προς τη χώρα μας.”

3) 1996: Για συνέχεια: ” Ως θετική χαρακτήρισαν τα περισσότερα κόμματα της Σερβίας την υπογραφή της συμφωνίας Σκοπίων-Βελιγραδίου για τη διευθέτηση και την προώθηση της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες, καθώς γενική είναι η εκτίμηση ότι τώρα δεν υπάρχει πλέον κανένα εμπόδιο για την αποδοχή της χώρας από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χαρακτηρίζουν δε τη συμφωνία ως ένα σημαντικό βήμα που θα οδηγήσει σταθερά τη χώρα στην έξοδο από τη διεθνή απομόνωση. Μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα, από τα κόμματα που εξέδωσαν ανακοινώσεις, εκφράστηκε επιφυλακτικά για τη συμφωνία.”

4) 1996: Επίσης: ” Ο Τσερβένκοφσκι (πρωθυπουργός τότε των Σκοπίων) υπογράμμισε ότι για πρώτη φορά αναγνωρίστηκαν ως διακρατικά τα σύνορα των δυο χωρών επισημαίνοντας ιδιαίτερα “την αποδοχή του συνταγματικού, όπως είπε, ονοματος της Δημοκρατίας “Μακεδονίας”". Τόνισε ότι η αναγνώριση αναφέρεται στο 1944 στη δημιουργία της “Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας” και στη δημιουργία της Γιουγκοσλαβίας το 1918.”

5) 1996: Η θλιβερή πραγματικότητα: ” Η Νέα Γιουγκοσλαβία ασκεί την εξωτερική της πολιτική με βάση τους δικούς της στόχους και τις δικές της κρατικές και εθνικές προτεραιότητες θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τους συναισθηματισμούς, την αλληλεγγύη και την ανταπόδοση της υψηλότατης υποστήριξης που τους προσέφερε η χώρα και ο λαός μας. Αυτά δήλωσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ Γιάννης Μαγκριώτης απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφων για την αναγνώριση των Σκοπίων από τη Νέα Γιουγκοσλαβία με το όνομα “Μακεδονία”.”

Συμπεράσματα:

1)Όχι μόνο οι Σέρβοι, αλλά όλοι οι λαοί του κόσμου πρέπει να είναι αδέρφια μας.

2) Είναι μάλλον προφανές ότι οι διεργασίες που πυροδοτήθηκαν από την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και των ενώσεων εθνοτήτων του ανατολικού μπλόκ (ΕΣΣΔ, Γιυγκοσλαβία) δεν έχουν τελειώσει ακόμη.

3) Λαούς όπως του Κοσσόβου, που έχουν πολεμήσει για την ανεξαρτησία τους, δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να τους προβοκάρουμε υποστηρίζοντας ιδεοληψίες και κοτσάνες του τύπου “ψυχή της Σερβίας είναι το Κόσσοβο και ψυχή της Ελλάδας η Μακεδονία” . Γιατί ήδη το Κόσσοβο είναι ανεξάρτητη χώρα και καμία σχέση δεν έχει με την ψυχή τηςς Ελλάδας, εκτός κι αν θέλουν να μας πούνε οτι σε λίγο και η Μακεδονία θα είναι εκτός Ελλάδας. Τέτοιες απόψεις είναι ανιστόρητες και ύποπτες.

4) “Τα αδέλφια μας οι Σέρβοι” λοιπόν δεν δίστασαν να υπογράψουν συμφωνία αμοιβαίας αναγνώρισης με τα Σκόπια (και του ονόματος φυσικά), χωρίς να υπολογίσουν στιγμή τα δικά μας προβλήματα.

5) Η Ορθόδοξη Σερβική εκκλησία, κι εκείνη αναγνωρίζει τα Σκόπια “με το Συνταγματικό τους όνομα ”

6) Γιατί η Ελλάδα να μην αρχίσει άμεσα διαπραγματεύσεις με το Κόσσοβο με στόχο την αναγνώριση και στήριξή του;Δεν είναι καλό αντίβαρο άραγε στους αλυτρωτισμούς των άλλων γειτόνων μας;


7) Ιδεοληψίες δεν μπορούν να υπάρχουν στην εξωτερική πολιτική. Αργά ή γρήγορα, θέλουμε δε θέλουμε, θα δούμε το Κόσσοβο σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς δίπλα μας και όσο πιο επίσημα γίνεται. Και πολύ καλό θα ήταν να ξεχάσουμε τις χαζομάρες και να του απλώσουμε το χέρι.

Ο μύθος " φταίνε οι αριστεροί για όλα "

Όντας αριστερός μια ζωή, νιώθω άσχημα ν’ακούω τόσες φορές αυτόν το μύθο και να μην παρεμβαίνω.
1) Αν η αριστερά (όπως και να εκφράζεται αυτή- ίσως θα ήταν καλύτερα να λέγαμε “η μη δεξιά”),θεωρηθεί σαν ηγέτιδα δύναμη της κοινωνίας και άρα σαν υπεύθυνη για την πορεία της, τότε θα μπορούσαμε να της αποδίδαμε τέτοιες ευθύνες. Όμως:
α) Η αριστερή αντίληψη ήταν υπό δίωξη επίσημα από το 1913 (”Το 1913 η εφαρμογή του μέτρου της εκτόπισης επεκτάθηκε με νόμο στα νεοκατακτηθέντα από τους βαλκανικούς πολέμους εδάφη και στράφηκε ιδιαίτερα κατά των σοσιαλιστών.” - ιστοσελίδα http://www.geocities.com/hliotro/gr/aistratis.htm).
Το 1924 η κατάσταση χειροτερεύει: “Το 1924 η κυβέρνηση Αλέξ. Παπαναστασίου, του λεγόμενου και “πατέρα της Δημοκρατίας”, εξέδωσε το διάταγμα “Περί συστάσεως εν εκάστω νομώ επιτρόπων ασφαλείας”, με το οποίο καθιερώθηκε επίσημα κι απροσχημάτιστα η εκτόπιση για πολιτικούς λόγους.” (στην ίδια ιστοσελίδα).
Μετά την ήττα της στον εμφύλιο και για τα επόμενα 30-35 χρόνια, η κατάσταση είναι τραγική:

“Με την έναρξη του Εμφυλίου οι διώξεις παίρνουν μαζικό χαρακτήρα. Στο δίκτυο των νησιών εξορίας προστίθενται η Ικαρία και η Λήμνος, ενώ ιδρύονται οι φυλακές της Γυάρου και τα στρατόπεδα εξορίας στη Μακρόνησο, τη Χίο και το Τρίκερι.”… “Κατά την περίοδο που ίσχυε ο θεσμός των εκτοπίσεων, δηλαδή μεταξύ 1928 και 1971, χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 29 νησιά του Αιγαίου ως τόποι εξορίας και φυλακής. Πρόκειται για τα νησιά: Άγιος Ευστράτιος, Αίγινα, Αλόννησος, Αμοργός, Ανάφη, Αντικύθηρα, Αντίπαρος, Γαύδος, Γυάρος, Θήρα, Ικαρία, Ίος, Κίμωλος, Κύθηρα, Λέρος, Λήμνος, Μακρόνησος, Μήλος, Νάξος, Πάρος, Σαμοθράκη, Σέριφος, Σίκινος, Σίφνος, Σκύρος, Τρίκερι, Φολέγανδρος, Φούρνοι, Χίος. Επίσης, για μικρότερο χρονικό διάστημα έχουν φιλοξενήσει μικρό αριθμό εξορίστων τα νησιά Άνδρος, Τήνος, Σύρος, Κύθνος, Μύκονος και Σκιάθος.
Από τα παραπάνω νησιά το μεγαλύτερο πλήθος κρατουμένων δέχτηκαν η Μακρόνησος, η Γυάρος, ο Αϊ-Στράτης, η Ανάφη και η Ικαρία.”
(Βέβαια η καταδίωξη των αριστερών δεν σταμάτησε καθόλου μέχρι την επίσημη κατάργηση του φακελώματος από το ΠΑΣΟΚ κάπου στα 1983, όχι πως μετά η αριστερά βρήκε ποτέ την ησυχία της, καθότι οι Πασόκοι δεν σταματούσαν να κυνηγούν κάθε φωνή που δεν συμφωνούσε με τις “σοσιαλιστικές” τους απόψεις.
Πρέπει να παρατηρήσουμε επίσης ότι οι τελευταίοι εξόριστοι γύρισαν στα σπίτια τους το 1974.)
β) Η αριστερά και οι αριστεροί δεν ήταν ποτέ στην εξουσία (με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα που μετείχαν στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας).
2) Είναι αποπροσανατολισμός και ανευθυνότητα τουλάχιστον να της αποδίδουμε μομφή για πράγματα που δεν πρέπει.
Αυτό ακριβώς έκαναν όσοι την καταδίωξαν.
3)Μπορούμε να της κάνουμε κριτική όση θέλουμε, αλλά έλεος, η κάθε κυβέρνηση, με τι άραγε ασχολείται?
Οι κοτσάνες για αριστερά άλλοθι κλπ να σταματήσουν παρακαλώ. Ποτέ και κανείς αριστερός δεν είπε να ανοίξουν τα σύνορα και να μπαίνει μέσα κάθε πικραμένος.
Αλλά κανένας αριστερός δεν ανέχεται την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Και σε τούτο -ευτυχώς- ξεχωρίζουν οι αριστεροί από κάθε μη αριστερό.

Σεισμοί και πρόγνωση

Ένας μύθος ακόμη : "πρόγνωση σεισμών δεν γίνεται"

είναι η πασίγνωστη έκφραση των σεισμολόγων, ότι "πρόγνωση σεισμών δεν γίνεται".
Αυτός που ήταν ο πλέον φανατικός υποστηριχτής της ήταν ο κ. Παπαζάχος όταν ήταν πρόεδρος του ΟΑΣΠ, ενώ αργότερα άρχισε να συγγράφει βιβλία και εργασίες με θέμα την ...πρόγνωση των σεισμών. Θα μού πείτε, ίσως έγινε σοφότερος και άλλαξε άποψη.Δεν ξέρω, μπορεί.
Η εμπειρία μου για τον σημερινό πρόεδρο του ΟΑΣΠ είναι η παρακάτω:
Σχετικά με το σεισμό της Καλαμάτας, θυμάμαι ότι επιστρέφαμε από τον Πάρνωνα με την οικογένειά μου (με 2 μικρά παιδιά) στο Βαρθολομιό όπου ζούμε, στα τέλη του Αυγούστου του 1986.
Ο δρόμος μας έφερε στην Καλαμάτα όπου στήσαμε σε ένα κάμπινγκ τη σκηνή μας και πήγαμε στην πόλη για ψώνια.
Εκεί πήραμε και την Ελευθεροτυπία και τη διαβάζαμε, οπότε σε μια σελίδα της είδαμε ένα μεγάλο άρθρο που το υπέγραφε ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος και έλεγε ότι αναμένεται σεισμός μεγάλος με επίκεντρο μέσα στο λιμάνι της Καλαμάτας (έκανε λόγο για 7 ή 8 Ρίχτερ).
Τα παρακάτω δεν θα σβηστούν ποτέ από τη μνήμη μου: Γυρίσαμε στο κάμπινγκ, ξεστήσαμε τη σκηνή και την ίδια μέρα είμαστε στο σπίτι μας.
Από αυτή την απόσταση περιμέναμε το σεισμό που κατάστρεψε την Καλαμάτα.
Σε 2 χρόνια βέβαια (το 1988) είχαμε τον σεισμό του Βαρθολομιού (5.8 R) και σε άλλα 2 χρόνια τον 5,3 R.

Ένα αξιοθαύμαστο site στο οποίο γίνονται και πολλές επιτυχημένες προγνώσεις είναι το tsiapas.gr, όπου θα βρείτε και σχετικές θεωρίες αλλά και αποδείξεις ότι πολλοί σεισμοί έχουν προβλεφθεί με μεγάλη επιτυχία από πολλούς ανθρώπους.